Een eerlijke column van Sigrid Stamkot in het Noordhollands Dagblad toonde weer eens aan hoe ver boer en burger van elkaar verwijderd zijn. Ze refereert aan een 2 jaar durend onderzoek van prof. dr. Leonie Cornips, waaruit blijkt dat koeien kunnen groeten en dat ze allemaal verschillende karakters hebben. Iedereen die ooit met koeien heeft gewerkt kan zonder onderzoek en op basis van ervaring een flink deel van dit rapport zonder enig verder onderzoek direct onderschrijven. Het maakt namelijk helemaal niets uit met welke sociale diersoort je werkt. Niet alleen bij koeien, maar ook bij varkens, schapen en honden kun je karakters en begroetingen onderscheiden en natuurlijk ook bij kuddedieren in het wild. Voor de verstedelijkte mens die ver van de natuur staat is het genoemde onderzoek misschien een eye-opener, maar voor een ieder die dagelijks beroepsmatig met dieren werkt een grotendeels zinloos rapport.

Deze column inspireerde me om het hier eens te hebben over de kennis van politici over hun specialismen. Je maakt regelmatig mee dat je haren te berge rijzen wanneer de toppers op het gebied van een gebrek aan kennis uit de bocht vliegen. Een zo’n topper is Drs. Laura Bromet, landbouwspecialist voor Groen Links in de Tweede Kamer. Ze plaatste een foto van schapen op Twitter tijdens de warme dagen, afgelopen augustus, met de opmerking dat ze wel een scheerbeurt konden gebruiken. Op een reactie die uitlegde dat wol ook isoleert tegen de warmte, antwoordde ze het volgende: “Als ik op dat niveau kennis zou hebben over landbouw, natuur, voedsel, economische zaken, post, digitalisering, water, telecom etc zou ik geen tijd hebben voor mijn werk: Volksvertegenwoordiger” Deze mevrouw bepaald mede ons landelijk beleid voor de landbouw!

Tweede Kamerlid Theo Hiddema van FvD zie ik zeker niet als een domme betweter, maar ook hem betrapte ik laatst op een opmerking, waardoor ik dacht: “Moet deze man mede de besluiten nemen in onze regering?” Hij gaf aan verbaast te zijn dat boeren gingen studeren om hun vak uit te kunnen oefenen. Hij dacht namelijk dat een boer het vak van zijn vader leerde! Hij heeft duidelijk geen idee hoe innovatief de landbouw is en hoe positief het buitenland aankijkt tegen het kennisniveau in deze sector. Toch zit deze man in de Tweede kamer en beslist over ons aller toekomst. Dan nog maar niet te spreken over Sander Dekker die de vorige regering belast werd met het hervormen van het onderwijs. Hij zal zijn best gedaan hebben, maar als je destijds een willekeurige professional uit het onderwijs sprak, bleek al heel snel dat de kennis die hij had en vergaarde over onderwijs schromelijk tekort schoot.

Het is kortweg zorgelijk te noemen dat mensen die blijkbaar goed zijn in het profileren van zichzelf vrij makkelijk een zetel kunnen bemachtigen in de Tweede Kamer of zelfs minister of staatssecretaris kunnen worden. Het belangrijkste wat ze moeten doen is de juiste lijnen uitzetten naar kennisbronnen, maar dat is soms niet eenvoudig, denk ik dan. Maar het kan ook zomaar zo zijn dat een bestuurder te eigenwijs is en zelf denkt voldoende kennis te hebben over van alles en nog wat. Daarnaast is die kennis niet altijd aanwezig, gaf laatst een Groen Links bestuurder toe. “Wij hebben eigenlijk alleen kennisbronnen in de biologische landbouw.” Een oproep aan alle partijen die straks, na de verkiezingen zetels bemachtigen in de Tweede Kamer: Zorg dat het kennisniveau van je mensen op peil is. Dat resulteert op zijn minst in minder besluiten die op emotionele basis genomen worden. Politiek gebaseerd op kennis en feiten zou een doel op zich moeten zijn.