Kalkoene

In ’t verleden ging ik nag welders skeipe skere bai goeie kennisse. Dat deed ik niet voor een extra centje, maar voor niks. Me skoônvader had deer een boôtje legge weer of ie oftig wat an sleutelde en laste. Dat ik vroeg deerom gien geld voor ’t skere van die 3 skeipe. Een koppie met een lekkere koppiestik was mans genog, vond ik. Dat ging zo wat jare vort en alle jare vroeg  Ruud weer, zo heet die joôn, wat of ik hewwe most voor dat skere. Zo gaf ik elk jaar weer hetzelfde antwoord, dat een koppie met een lekkere koppiestik wel genog was. Tot op een goeie lentedag, nei ’t skere van de skeipe, hai weer vroeg wat of ik den hewwe wou voor dat skere. Hai had deer ok een zoôtje kalkoene lope zien, dat ik zee dat ik met de kerst wel zo’n kalkoen hewwe wou. Dat zee ik oigelek voor de goin en ’s middes was ik dat al weer kwoit zien en ging gewoôn weer verder met m’n are sjouwtjes.
In december ging inienen m’n tillefoôn en dat was Ruud, van ’t skeipe skere. Hai zee dat d’r nag een kalkoen van moin op ’t hek zat. Ik ben meist niet om een antwoord verlegen, maar toe wist ik effies niet wat ik zegge most. Die opmerking over die kalkoen was ik al lang al weer vergete, vezelf. Ruud zee d’r metien achteran dat die kalkoen nag wel slacht most worre en of ik den geloik die are 5 kalkoene ok slachte wou. Dat ik weer een beetje bekomme was van de skrik, zee ik dat ik wel wat regele zou. Nou kon ik nag een manje die vroeger kippeslachter weest was, dat ik belde die toe maar op. Ik hew toe an ‘m vroegen of dat ie nag kalkoen ete wou met de kerst. Nôh, dat wou ie wel vezelf, dat ik zeg teugen ‘m: “Den moet je moin kalkoen ok effe slachte.” Dat wou ie ok wel en die are kalkoene wou ie ok slachte. Nôh, dat was mooi regelt zo en op een zaterdagochend hewwe we die kalkoene slacht en plokt en die kerst hadde 6 gezinnen een knoert van een kalkoen op tafel. Wai hewwe d’r zelfs 2 dagen van eten. En lekker dat ie was!

De foto is van Gert van den Bosch.